به گزارش بی‌بی‌سی این بررسی جدید نشان می‌دهد که بالا بودن میزان‌های قند خون ناشتا و مقاومت به انسولین مدت‌ها پیش از دچار شدن افراد به «پیش‌دیابت» که در اغلب موارد به دیابت نوع ۲ می‌انجامد، مشاهده می‌شود.
پژوهشگران می‌گویند این یافته‌ها نشان می‌دهد مداخلات برای توقف پیشرفت بیماری باید در مراحل بسیار ابتدایی‌تر زندگی شروع شود.
در این بررسی که در فاصله سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۶ انجام شد شاخص توده بدنی (بی‌ام‌آی)، میزان‌های قند خون ناشتا و حساسیت به انسولین ۲۷۰۰۰ فرد غیر دیابتی که در سنین ۳۰ تا ۵۰ و اغلب مرد بودند، اندازه‌گیری شد.
مقاومت به انسولین هنگامی رخ می‌دهد که سلول‌های بدن به درستی به هورمون انسولین پاسخ نمی‌دهند و این وضعیت انواعی از مشکلات سلامت را ایجاد می‌کند.
ارتباط شاخص توده بدنی بالاتر و دیابت نوع ۲ کاملاً شناخته شده است.
افراد شرکت‌کننده در این بررسی تا زمانی که دچار دیابت نوع ۲ یا پیش‌دیابت تشخیص داده شدند یا تا پایان سال ۲۰۱۶ (هرکدام اول رخ می‌داد) پیگیری شدند. در طول دوره بررسی، ۱۰۶۷ مورد جدید دیابت نوع ۲ تشخیص داده شدند.
یافته‌های این پژوهشگران نشان داد که این افراد از ۱۰ سال پیش از تشخیص میزان‌های بالاتر قند خون ناشتا و مقاومت به انسولین و نیز شاخص توده بدنی بالاتر را داشته‌اند.
الگوی مشابهی در افرادی مشاهده شد که دچار پیش‌دیابت شده بودند- در این مورد هم همان نشانه‌های هشداردهنده، البته با شدت کمتر از یک دهه پیش از تشخیص نهایی، شناسایی شده بود.
این پژوهشگران می‌گویند ازآنجایی‌که اغلب افرادی که دچار دیابت نوع ۲ می‌شوند، در ابتدا از مرحله پیش‌دیابت می‌گذرند، نشانه‌های هشداردهنده این عارضه ممکن است از بیش از ۲۰ سال پیش از تشخیص واقعی آشکار باشد.
دکتر هیرویوکی ساگساکا، از بیمارستان آیزاوا در ماتسموتوی ژاپن که سرپرست این پژوهش بود می‌گوید با توجه به اینکه اقدامات برای جلوگیری از پیش‌دیابت در پیگیری‌های درازمدت چندان موفقیت‌آمیز نبوده است، ممکن است لازم باشد بسیار زودتر از رسیدن به مرحله پیش‌دیابت با تجویز دارو یا تغییرات سبک زندگی مداخله کرد تا از پیشرفت بیماری به سوی دیابت تمام‌عیار جلوگیری شود.
یافته‌های این پژوهش در کنفرانس انجمن بررسی دیابت اروپا ارائه و در ژورنال انجمن اندوکرین منتشر می‌شود.
نظر شما